Κι όμως ελληνικό: Ο ανάπηρος... περπάτησε!!!

Βαλκάνιοι επαγγελματίες ζητιάνοι.

Η ζητιανιά (επαιτεία) είναι αδίκημα;  Τι γίνεται τότε με τους  ζητιάνους των φαναριών, των δρόμων και των πεζοδρομίων, των σταθμών του ηλεκτρικού; Επιτέλους  υπουργέ  κάνε  ένα μικτό κλιμάκιο που θα βγει παγανιά και θα τους κόψει τον πισινό;

Ακριβώς έντεκα χρόνια πριν…

Σε αποχαιρετάμε Τάκη μας

Καλό ταξίδι 
 από όλους μας

 

 

 

Η 26η Απριλίου έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια Ημέρα Διανοητικής Ιδιοκτησίας

Παρά τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ως πνευματικοί δημιουργοί και ως ΟΣΔ, εξ αιτίας των εξελίξεων στην Ελλάδα και την ΕΕ (όπως αναλυτικά παρουσιάσθηκε  στο Συνέδριο που πραγματοποίησε ο ΟΣΔ στις 6 και 7 Απριλίου με θέμα "Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΣΕ ΚΡΙΣΗ",   οφείλουμε και καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για την προστασία και την αποτροπή των κινδύνων που απειλούν τα πνευματικά δικαιώματα και τους δημιουργούς.

Έτσι η ημέρα αυτή αποτελεί μια ευκαιρία αναστοχασμού πάνω σε αυτά τα θέματα.

Ιστορία γι’ αγρίους

 

Του Χρήστου Πριτσαπίδουλα

- Γιαννακόπουλου

«Πρώτη μου επαφή» με το όνομα Μίκης Θεοδωράκης: Μεγαλώνω στο Μεσολόγγι, πριν τα είκοσί μου χρόνια, και ακούω ένα τραγούδι του από τζουκ μποξ και νιώθω κάτι να φτερακάει  μέσα μου… Την ίδια στιγμή τ’ όνομά του λέγεται χαμηλόφωνα ∙ γεννιούνται οι Λαμπράκηδες με το Μίκη αρχηγό (πρόεδρο;)

«Δεύτερη επαφή» : Δυό τρεις φίλοι  μου ακούστηκε ότι είναι λαμπράκηδες : Ακούω έντονα, «μακρυά απ’ αυτούς θα σε χαραχτηρίσουν». Δεν καταλαβαίνω από τέτοια κι έτσι αρχίζει ο υπόγειος διωγμός μου. Μου είχαν χρεώσει και επαφές μου με τη νεολαία της ΕΔΑ ∙ καλή αρχή…

«Τρίτη επαφή» : Είμαι στο στρατό επί Γεωργίου Παπανδρέου και στην παραμεθόρια μονάδα συμβαίνουν σκληρές καταστάσεις από υπηρεσίες του συντάγματος και του Τάγματος. Αγριεύομαι… Μια δυο τρεις και ειδοποιώ τα παιδιά στους λαμπράκηδες, να προσέχουν. Στο τέλος της θητείας με εντοπίζουν αυτοί που προετοιμάζουν το «μεγάλο χτύπημα». Γλιτώνω στο παραένα. Γυρίζω στη χαροκαμένη μάνα μου.

Ένα πρωί διαβάζω στις εφημερίδες ότι ανατινάχτηκε το γραφείο των λαμπράκηδων… Το λέω στους φίλους που ήταν έγκαιρα ενημερωμένοι, από «κάποιον» ειδοποιείται το ανώτερο όργανο της Οργάνωσης και μεταφέρομαι άρον άρον στην Αθήνα για να επαναλάβω ότι γνωρίζω. Μεταφορέας ο Δήμος, που τον θυμόμουνα από τότε που φοιτούσε στην Παλαμαϊκή Σχολή, ανηψιός του «καπετάνιου» (καθηγητή μου) –διαμένοντας σε ενοικιαζόμενο δωμάτιο του σπιτιού μου. Τον σέβομαι και τον πιστεύω. Οδηγός του αυτοκινήτου ο οδηγός του βουλευτή Στρατή (και πρώην ΟΠΛΑτζής).

Επαναλαμβάνω τελικά όσα ξέρω και στον βουλευτή Εφραιμίδη ∙ με υποδέχτηκε στο διαμέρισμά του φορώντας ρομπ ντε σαπρ, πίνοντας ουίσκι, από κρακεράκια και νοστιμιές …σε σωληνάρια. Απίστευτα όλα αυτά για μένα.

Ο φόβος, από τη στιγμή που έφτασα στην Αθήνα, άρχισε να με κυριεύει. Επικαλέστηκα στους κομματικούς γνωριμία μου με την Κεντρώο βουλευτή Σπύρο Κατσώτα ∙ πονηρά σκεπτόμενος ακούμπησα και στον Κατσώτα, ώστε να γίνω περισσότερο πιστευτός, όταν η υπόθεση έπαιρνε διαστάσεις με μένα «πρωταγωνιστή». Το δέχτηκε ο σ. Βασίλης Εφρ. με διαφαινόμενη ικανοποίηση.

Επόμενη σκηνή από το έργο της ανατίναξης, με χειροβομβίδες:

Έπρεπε να μεταβώ στην πόλη του επεισοδίου –με συνοδεία, με διαβεβαίωσαν, από το γραφείο του Μίκη (Πειραιώς 4). Πάγωσα στην αρχή, που έπρεπε να πάω εκεί που δρούσε απροκάλυπτα μέρος της μετέπειτα Χούντας (αποδείχτηκε). Με ηρέμησε το γεγονός ότι θα συνοδευόμουν.

Το προηγούμενο βράδυ της αναχώρησής μου κοιμήθηκα στο χολ το μίνι διαμερίσματος του Χρόνη Μίσσιου (υπήρχε και αλληλοσυμπάθεια).

Έφτασα στις Σέρρες, μόνος… Κρύωνα.

(συνεχίζεται την επόμενη εβδομάδα)     

 

 

Η ηθική κατρακύλα

                          Η προτομή της Ασπασίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών 

Tο πραξικόπημα των Συνταγματαρχών στις 21 Απριλίου 1967.

H "Χούντα των Συνταγματαρχών" είχε καθιερωθεί να ονομάζεται το πραξικόπημα και η Χούντα που είχε επιβάλει το 1952 ο Νάσερ στην Αίγυπτο. Σε εκείνη συμμετείχαν πράγματι μόνο συνταγματάρχες, οι αυτοκληθέντες "Ελεύθεροι Αξιωματικοί".

O ρόλος του Παττακού ήταν μακράν ο σπουδαιότερος, καθώς, ως διοικητής του Κέντρου Εκπαιδεύσεως Τεθωρακισμένων, ήλεγχε τις μονάδες των Τεθωρακισμένων που ήταν απαραίτητες για την κατάληψη της Αττικής. Είχε διοριστεί σ' αυτή τη θέση το 1966 ως έμπιστος «εθνικόφρων»

ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ: Ο ΑΡΓΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ

 4 XΡΟΝΙΑ   ΤΟ  ΚΜΕΕΘ - ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ  ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ  ΚΛΕΙΣΤΟ ΚΑΙ ΑΝΕΝΕΡΓΟ

ΝΤΡΟΠΗ ΜΑΣ                                                                                                                                         

Όλα αυτά τα χρόνια παρακολουθώ με αγωνία την πορεία του θεατρικού μουσείου που δημιουργήθηκε για να θυμίζει την πορεία των εργατών της θεατρικής Τέχνης, όπως και εκείνων των Γραμμάτων, των Καλών Τεχνών, της Ενδυματολογίας της Μουσικής.

Ξεκίνησε το 1938 με καλές προθέσεις για τον Πολιτισμό μας, εμπλουτίστηκε με κατάλοιπα τα επόμενα χρόνια, και στα τελευταία της Κρίσης ήρθε η κατάρρευση. Όλες δε οι προσπάθειες όσων το υποστήριζαν ήταν φωνή βοώντος …

ΝΤΡΟΠΗ, ντροπή, ντροπή… στους υπουργούς Πολιτισμού οι οποίοι πέρασαν από το θώκο ( που δημιούργησε η Χούντα ∙ το ξεχάσαμε ) και τ’ άφησαν φτωχό. Ντροπή και σε κείνους που το χρησιμοποίησαν για ιδιοτελείς σκοπούς.

Ντροπή στους « μεγάλους » της θεατρικής μαρκίζας που εισπράττουν και δεν δίνουν πεντάρα τουλάχιστον για τη συντήρησή του. Ντροπή στους Οργανισμούς είσπραξης που δεν το συντηρούν και το παράτησαν απροστάτευτο.

ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΩΝ ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΩΝ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΛΙΓΟ

 ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΩΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝΑΠΟ ΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΚΑΙ ΔΗΛΩΝΑΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ.  Η ΠΟΡΕΙΑ ΕΦΤΑΣΕ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΟΠΟΥ ΨΗΦΙΖΟΝΤΑΝ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ.

 

Σε αστυνομικό κλοιό το κτίριο της Πρυτανείας σήμερα πριν από την πορεία των αντιεξουσιαστών

Οι αστυνομικοί έχουν σχηματίσει έναν ασφυκτικό κλοιό γύρω από το κτίριο, αποκλείοντας την πρόσβαση.

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ

 

Του Χρήστου

ΠΡΙΤΣΑΠΙΔΟΥΛΑ-ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

δημοσιογράφου

Πέρασε και το Πάσχα –η Λαμπρή για μένα- έφαγα κοκορέτσι και κεφαλάκι που απαγορεύει η Ευρωπαϊκή Ένωση και το χάρηκα, δεν κοιμήθηκα μεσημέρι, η κουβέντα μας «έφαγε» τις ώρες ∙ το βράδυ στην πλατεία της Κάτω Αχαγιάς κόσμος και κοσμάκης, δεν έπεφτε καρφίτσα. Οι πάμπολλες καφετέριες δούλεψαν επιτέλους ∙ ολόκληρος χειμώνας πέρασε νεκρός –και με το φόβο του ΣΔΟΕ.

Δευτέρα, και οι περισσότεροι «Αθηναίοι» και «Πατρινοί» έφυγαν τρέχοντας και συνωστίστηκαν στην αιωνίως κατασκευαζόμενη «εθνική» οδό (να την κάνει… πολλά τα λεφτά μάνα μ’) ∙ μέχρι να μπουν στην Αθήνα οι πρώτοι, και να τρυπώσουν στα διαμερίσματά τους, στη μοναξιά τους. Θα ξαναδούν ουρανό και χώμα στις άλλες γιορτές, αν ζουν «τα γερόντια» τους που τους τροφοδοτούν με κοτόπουλα, λαδάκι, πατατούλες και κανα φραγκάκι.

Τρίτη μετά το Πάσχα, η γυμνή ζωή επέστρεψε στη μικρή τσιγγανο-ελληνική πόλη μας, η πεζοδρόμηση του κέντρου της προχωρεί και μπορεί να ολοκληρωθεί όταν συμπληρωθεί χρόνος –καλώς εχόντων των πραγμάτων. Διαβάζω συνέντευξη της περίφημης τραγουδίστριας δημοτικών τραγουδιών Γωγώς Τσαμπά στο LIFO του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου και βλέπω μπροστά μου ένα σεμνό κανονικό κορίτσι που αγαπάει τη δουλειά και την οικογένειά του.

Ευτυχώς στην τηλεόραση και ορισμένα ραδιόφωνα έπαιξαν καλά δημοτικά αυτές τις μέρες και κουνήθηκαν όσοι Έλληνες δεν φοβούνται τις λοιδορίες των «ευρωπαίων».

Πόσο παλιά είναι αυτή η ιστορία –και πόσο ευεξήγητη η διακοπή εκδόσεως δίσκων από τις «μεγάλες» εταιρίες (πολυεθνικές), που έσβησαν από το χάρτη τους λαμπρούς καλλιτέχνες, για να λάμψουν οι άγευστοι «έντεχνοι» ∙ πάνε 40 χρόνια από τότε… μαζί με τους δημοτικούς οι παραγωγοί των πολυεθνικών «σκότωσαν» και τις δρώσες γενιές του λαϊκού μας τραγουδιού. Τώρα, ξαναπουλάνε και κερδοσκοπούν με τις επιτυχίες των «παλιών» ∙ τι δίνουν στους επιζώντες και τους απογόνους αφήστε τα. Είναι μια πονεμένη ιστορία που βαρύνει πολλούς και φυσικά τις κυβερνήσεις των υπόδουλων Ελλήνων, που πέρασαν…

Από την πλατεία Δημοκρατίας (ποιας απ’ όλες δημοκρατία;) που γράφω αυτό το σημείωμα, περνούν από μπροστά μου: ανάπηρος επαίτης πάνω στο χειροκίνητο καρότσι του, πάντα αγριεμένος …απαιτεί τον οβολό ∙ όταν τελειώνει τη «δουλειά» του, στην άλλη γωνία καβαλάει το ποδήλατο και φεύγει ευτυχισμένος.

Και η γυφτοπούλα, η Μαρία, κάθεται ντροπαλή στην πόρτα και περιμένει… Όσο για την Διονυσία -αυτή είναι λευκή, μάλλον «αγνώστου πατρός»- ζητάει με επιμονή και μονότονα ένα «ευρουλάκι» για ν’ αγοράσει «τσωμάκι». Στο τέλος συμβιβάζεται με πενηνταράκι. Φεύγει τρέχοντας να το δώσει στη μεγάλη αδερφή που περιμένει στ’ απέναντι παγκάκι. Τα γνωρίζω από τότε που γεννήθηκαν. Οι διπλανές παρέες χασκογελούν, σχολιάζουν με δόσεις ρατσισμού…

Το βράδυ, στο σπίτι, ταϊζονται τα γατιά, ψευτοτρώμε ενώ η τηλεόραση «παίζει» ειδήσεις ∙ ψήγματα από αλήθειες, υπερβολές για να χτυπηθούν οι αντίπαλοι του κόμματος που υποστηρίζεται, ακκισμοί από τις κοπέλες (όλων των ηλικιών) σε γλώσσα δήθεν δημοσιογραφική, που σκοτώνει τα ελληνικά ∙ παρουσιάζουν τις «πληροφορίες» και τους σχολιαστές που «όλα τα ξέρουν κι όλα τα μαχαιρώνουν».

Κοιμόμαστε με την τηλεόραση αναμμένη  -τώρα διαφημίζει, μαχαίρια, παντόφλες, φάρμακα, συσκευές παντός είδους και αυτοκίνητα… πολλά αυτοκίνητα. Κυκλοφορούν στον εγκέφαλό μου και χαμογελάω ευτυχισμένος.

ΟΙ METAΝΑΣΤΕΣ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ ''ΚΕΝΤΡΟ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΧΑΚΗ'' ΣΤΙΣ ΕΓΚΑΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΡΩΗΝ ΕΡΤ ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΚΕΝΤΡΟ ΥΠΟΔΟΧΗΣ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ

 

ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ... ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΕΡ "ΦΟΙΒΟΣ

Μετά τις τελευταίες εξελίξεις στην ΕΕ και το Ευρωκοινοβούλιο, (όπως αναλυτικά παρουσιάστηκαν και στο διήμερο Συνέδριο που διοργάνωσε ο ΟΣΔ ΦΟΙΒΟΣ στις 6 & 7 Μάρτη) ο Οργανισμός μας με λοιπούς ΟΣΔ του οπτικοακουστικού προέβη σε παρέμβαση προς τους Έλληνες Ευρωβουλευτές για την ανάγκη προστασίας των πνευματικών δικαιωμάτων.Η ενέργεια αυτή πραγματοποιήθηκε παράλληλα και με αντίστοιχες παρεμβάσεις άλλων ομάδων δημιουργών και συγγενικών δικαιούχων στην Ελλάδα και τις λοιπές χώρες της ΕΕ προς το Ευρωκοινοβούλιο

Κηδεύτηκε σήμερα η Μαρία Λουλέ ιστορικό στέλεχος του ΚΚΕ στο νεκροταφείο της Καισαριανής

Σε ηλικία 98 ετών «έφυγε» χτες από τη ζωή η  Μαρία Λουλέ, γυναίκα του ιστορικού στελέχους του Κόμματος, Κώστα Λουλέ.


Την  Μαρία αποχαιρέτησε εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ η Αλέκα Παπαρήγα. .Κατά τη διάρκεια της πολιτικής κηδείας στεκόταν τιμητική φρουρά πλάι της από μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, ανάμεσά τους και ο ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος Δημήτρης Κουτσούμπας.

Παρευρέθηκε αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ και αντιπροσωπεία από το ΚΣ της ΚΝΕ. Παρευρέθηκαν επίσης ο Σπ. Λυκούδης, βουλευτής από το Ποτάμι, ο εκδότης Στ. Ψυχάρης, ο δήμαρχος Καισαριανής Ηλ. Σταμέλος, οι παλιοί δήμαρχοι της πόλης Π. Μακρής και Γ. Κατημερτζής, ο πρώην πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ Ν. Κιάος και ο Κ.Κοντογιαννης φίλος της οικογένειας και διευθυντής της Δραματικής Σχολής Αθηνών.

Με λόγια αγάπης και βαθιάς συγκίνησης από την οικογένειά της την αποχαιρέτησε η κόρη της Νίτσα Λουλέ.

Η Μαρία Λουλέ γεννήθηκε στη Λάρισα την 1η Σεπτέμβρη του 1917. Στις 18 Μάρτη του 1945 παντρεύεται τον Κώστα Λουλέ, ιστορικό στέλεχος του Κόμματος. Γεννάει τα δύο της παιδιά, την Νίτσα και τον Δημήτρη, σε συνθήκες βαθιάς παρανομίας. Συλλαμβάνεται τον Οκτώβρη του 1948 και μεταφέρεται στις φυλακές του Αβέρωφ, όπου παραμένει υπόδικη για τριάμισι χρόνια. Μοναδική κατηγορία σε βάρος της ότι είναι η γυναίκα του Κώστα Λουλέ και αδελφή του Βασίλη Μπαρτζώτα (Φάνη). Από τις φυλακές Αβέρωφ γράφει στο σύντροφό της Κώστα Λουλέ, σε ένα από τα γράμματα, που καταφέρνει παράνομα να του στείλει, με ημερομηνία 25/9/1950: "Είμαι ευχαριστημένη από το σχολείο που βρέθηκα, παρακολουθώ πολλά μαθήματα, όσα βέβαια μου επιτρέπει η υγεία μου". Αφέθηκε ελεύθερη, γιατί ουσιαστικά δεν υπήρχε καμία κατηγορία σε βάρος της.
Η Μαρία Λουλέ συλλαμβάνεται ξανά, μαζί με το σύζυγό της Κώστα, με το πραξικόπημα της 21ης Απρίλη του '67 και μεταφέρονται στα Γιούρα, όπου παραμένει ως το χειμώνα του '68. Μετά μεταφέρεται στην Αλικαρνασσό από όπου και αποφυλακίζεται το καλοκαίρι του '69.
Η Μαρία Λουλέ αντιμετώπισε όρθια όλες τις διώξεις, τις φυλακίσεις, τις δυσκολίες της παρανομίας, με πίστη στο Κόμμα και τα ιδανικά του. Η πίστη και η αφοσίωσή της στο Κόμμα, αλλά και η στήριξη της οικογένειάς της, ιδιαίτερα των εγγονών της, τη βοηθά να σταθεί όρθια και στη μεγάλη δοκιμασία που πέρασε όταν σε αυτοκινητικό δυστύχημα τον Απρίλη του 1991 χάνει το γιο της Δημήτρη, τη νύφη της Αννα και τον εγγονό της Κωνσταντίνο.
Η Κεντρική Επιτροπή εκφράζει τα συλλυπητήριά της στην οικογένεια της συντρόφισσας Μαρίας, στην κόρη της, στα εγγόνια και στα δισέγγονά της».

ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΗΠΟΥ

Το συναντάτε στην είσοδο από Ηρώδου Αττικού δίπλα στην Προεδρική Φρουρά  και είναι πνιγμένο στο πράσινο,  κρίμα να μην μπορεί να κρατήσει τον κόσμο.

 

 

 

 

 

 

 

 

Αστυνομικοί έλεγχοι σήμερα στην Αθήνα απο την ομάδα ΔΙΑΣ

Στην Πλατεία Κλαυθμώνος από το 1972 ουδέποτε λειτούργησαν οι κυλιόμενες σκάλες στα πεζοδρόμια των οδών Δραγατσανίου και Παπαρρηγοπούλου που ανήκουν στο υπόγειο γκαράζ. Τώρα είναι σκουπιδότοποι, βρωμιά και αποθηκευτικοί χώροι

 Το υπόγειο γκαράζ που ανήκουν και οι κυλιόμενες σκάλες δημοπρατήθηκε το 1972 με το σύστημα της αντιπαροχής. Η ανάδοχος εταιρεία θα το κατασκεύαζε με δικά της έξοδα, θα ελάμβανε την εκμετάλλευσή του για ορισμένο χρονικό διάστημα και μετά θα περνούσε στον Δήμο Αθηναίων.

ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΚΒΑΑ (ΠΡΩΗΝ ΙΓΜΕ)

Πραγματοποιήθηκε σήμερα 2 Απριλίου 2015 η 3ωρη προειδοποιητική Στάση Εργασίας με αγωνιστική συγκέντρωση διαμαρτυρίας των εργαζόμενων του ΕΚΒΑΑ (πρώην ΙΓΜΕ) στο Υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότη.......................................................................................Σκοπός της κινητοποίησης αυτής ήταν η έκδοση υπουργικής απόφασης κατάργησης της ΚΥΑ 25200/2011 που οδήγησε στην απαξίωση του ΙΓΜΕ και η επανασύσταση του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών. Μια αναγκαιότητα που υποστηρίχθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και όλα σχεδόν τα κόμματα με την κατάθεση τροπολογιών και συμπαράσταση στους αγώνες των εργαζόμενων σε όλη τη διάρκεια των τεσσάρων τελευταίων χρόνων των μνημονιακών πολιτικών ενταφιασμού του ΙΓΜΕ μέσα στο ΕΚΒΑΑ. Και ενώ η επανασύσταση του ΙΓΜΕ αποτελούσε δέσμευση του Υπουργού ΠΑΠΕΝ κ. Λαφαζάνη, όπως αυτή εκφράστηκε με σχετικό Δελτίο Τύπου στις 4 Φεβρουαρίου 2015, δυστυχώς δύο μήνες μετά δεν προωθήθηκε η συνυπογραφή της ΚΥΑ από τον Υπουργό κ. Λαφαζάνη και τον συναρμόδιο Αναπληρωτή Υπουργό κ. Τσιρώνη.σης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΑΠΕΝ). .  

Ανοιχτή επιστολή στον πρύτανη για τους απεργούς πείνας

Η επιστολή έχει ως εξής:

 

«Κύριε Πρύτανη

 

Με έκπληξη διαβάσαμε ότι μετά την κατάληψη της πρυτανείας, ζητήσατε από τις αστυνομικές και δικαστικές αρχές να «πράξουν τα δέοντα», δηλαδή να στείλουν τα ΜΑΤ και να πετάξουν έξω τους καταληψίες . Παράλληλα με ένα κείμενο γεμάτο συντεχνιακό φανατισμό, ζητήσατε από την πανεπιστημιακή κοινότητα να συγκεντρωθεί στα προπύλαια για να ανακτήσει την πρυτανεία , γιατί δίνει «αρνητική εικόνα» …

 

Επειδή φαίνεται ότι δεν παρακολουθείτε τι γίνεται αυτές τις μέρες στον τόπο μας , ίσως γιατί κι εσείς «διαβάζετε» όπως μια άλλη ψυχή στα γεγονότα του Πολυτεχνείου, θα επιθυμούσαμε να σας ενημερώσουμε ότι : Από τις 2/3/2015 , 22 πολιτικοί κρατούμενοι, βρίσκονται σε απεργία πείνας με μια σειρά αιτήματα όπως:

 

* Την κατάργηση μιας σειράς κατασταλτικών νόμων (των «τρομονόμων»187 και 187Α) που αποτελούν τον ορισμό της πιο αυθαίρετης κρατικής καταστολής.

 

* Την κατάργηση ενός νόμου (κουκουλονόμου), που μετατρέπει τη στοιχειώδη προφύλαξη και προστασία από τα χημικά της αστυνομίας , σε βαρύτατο ποινικό αδίκημα.

 

* την κατάργηση των φυλακών Γ τύπου (ελληνική εκδοχή του Γκουαντάναμο) .

 

* την κατάργηση της αντιεπιστημονικής και αυθαίρετης χρήσης του DNA για την καταδίκη απλά υπόπτων κατηγορουμένων (και σε αυτό σαν γιατρός θα μπορούσατε να είχατε εκφράσει την επιστημονική σας άποψη) .

 

* την απελευθέρωση ενός πολυτραυματία του Σάββα Ξηρού, που με 98% αναπηρία κρατιέται στις φυλακές για 13 χρόνια.

 

* και τέλος την αποφυλάκιση της συζύγου ενός κρατούμενου και μιας 60χρονης μάνας, που έκανε ότι πιστεύουμε ότι θα έκανε και η δική σας μητέρα στη θέση της: προστάτεψε τα παιδιά της.

 

Εσείς κε Πρύτανη , απ ότι γνωρίζουμε, είστε γιατρός, καθηγητής μάλιστα της ιατρικής σχολής. Με αυτή την ιδιότητα, γνωρίζετε καλύτερα από τον καθένα ότι οι απεργοί πείνας που διάγουν την 31η ημέρα απεργίας πείνας, κινδυνεύουν όχι μόνο με μη αναστρέψιμες βλάβες της υγείας τους αλλά και με απώλεια της ίδιας τους της ζωής.. Θα περιμέναμε λοιπόν, παρακάμπτοντας για λίγο το πανεπιστημιακό σας οφίτσιο, να θυμηθείτε ότι πάνω απ΄όλα είστε ΓΙΑΤΡΟΣ, έχετε δώσει τον όρκο του Ιπποκράτη, ταγμένος στην υπηρεσία των ασθενών συνανθρώπων σας. Αντί λοιπόν να προβαίνετε σε τέτοιες ηγεμονικές κινήσεις, να φορέσετε την άσπρη σας μπλούζα και να πάτε να επισκεφτείτε σεις ο ίδιος τους απεργούς πείνας, να τους δώσετε τις ιατρικές συμβουλές σας και μετά να καλέσετε την πολιτεία να δώσει άμεση λύση στα αιτήματά τους. Γιατί όπως ξέρετε καλύτερα από τον καθένα, τα ντουβάρια της πρυτανείας, και η «αρνητική» εικόνα της ξαναφτιάχνονται.

 

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΜΙΧΑΛΗ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ , ΠΟΥ 2 ΦΟΡΈΣ ΣΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ 24 ΩΡΟ ΚΙΝΔΥΝΕΨΕ ΜΕ ΑΝΑΚΟΠΗ, ΔΕΝ ΞΑΝΑΓΥΡΙΖΕΙ ΑΝ ΧΑΘΕΙ...

 

Υ.Γ. Η στάση της μητέρας Αθηνάς Τσάκαλου, που αρνήθηκε να αποφυλακιστεί, αφού δεν αποφυλακίζεται και η επίσης άσχετη με την υπόθεση που κατηγορείται νύφη της, αποτελεί ένα σπάνιο μάθημα ΗΘΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ, που οφείλει να εισπράξει ολόκληρη η κοινωνία.

 

«Συγγενείς-φίλοι κρατουμένων και διωκόμενων αγωνιστών» 1/4/2015

Σήκωσαν πανό μπροστά από τον Αγνωστο Στρατιώτη

Συγκέντρωση στον χώρο μπροστά στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, στο Σύνταγμα, πραγματοποίησαν σήμερα το πρωί, συγγενείς και φίλοι των κρατούμενων απεργών πείνας, αναρτώντας πανό με το μήνυμα συμπαράστασης «Νίκη στους απεργούς πείνας - κρατούμενους αγωνιστές».

OI AΦΙΣΕΣ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ