ΟΛΥΜΠΙΑΣ Η Ηπειρώτισσα βασίλισσα των Μακεδόνων • Μετά από 2333 χρόνια από την τραγική και εν ψυχρώ δολοφονία της Ολυμπιάδος, το βιβλίο την αποκαθηλώνει από το μαρτύριο των υβριστικών χαρακτηρισμών που της φόρτωσαν οι ιστορικοί, χωρίς ίχνος λογικής… και την αναδεικνύει ως μία εκ των κορυφαίων γυναικών της Ελληνικής και παγκόσμιας ιστορίας. • Η εξιστόρηση των γεγονότων από το 394 μέχρι το 316 που διαδραματίστηκαν στην πολύπαθη Μακεδονία, και είχε αντίκτυπο σε ολόκληρο τον ελληνισμό, παρουσιά-ζονται με διαφορετικό τρόπο αναλυτικής σκέψης, απ’ ότι γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. • Ο εντοπισμός και η ανάλυση των στοιχείων των δολοφονιών που αναφέρονται στο βιβλίο, όλων των επιφανών Μακεδόνων, τεκμηριώνουν την ύπαρξη και εκτέλεση της μεγαλύτερης «Βεντέτας» που διαδραματίστηκε στην ιστορική αρχαιότητα. • Για πρώτη φορά παγκοσμίως παρουσιάζεται η αληθινή ιστορία της Ηπειρώτισσας βασίλισσας των Μακεδόνων Ολυμπιάδος, αποκαθαρμένη από την λάσπη και την ηθελημένη εγκληματική παραπληροφόρηση για το έργο και την ζωή της. • Ο συγγραφέας Κωνσταντίνος Πάγκαλης, αφού συγκέντρωσε, μελέτησε και ανέλυσε όλα τα αρχαία κείμενα, μας παρουσιάζει και μας φωτίζει το γιατί, και το πως έφτασε η ιστορική μνήμη να μας παραδώσει την Ολυμπιάδα με τα μελανότερα χρώματα, αποκαλώντας την: ζηλότυπη, οξύθυμη, βρωμερή, φίλαρχη, αιματοβαμμένη, αισχρή, μοχθηρή, εκδικήτρια, μέγαιρα, Ερινύα, άγρια, φαντασμένη κ.ά. χωρίς ίχνος σεβασμού στα υπάρχοντα αθωωτικά στοιχεία. • Για να φτάσει στην δικαίωσή της, εξιχνίασε, με χρονολογική σειρά που συνέβησαν, τις δολοφονίες που εμπλέκουν την Ολυμπιάδα, αποκαλύπτοντας τους πραγματικούς δολοφόνους και τα αίτια της πρωτοφανούς «βεντέτας», που ξεκίνησαν το 394 και ολοκληρώθηκαν το 308 για να εξαφανιστεί ολοκληρωτικά, από την ιστορία της Μακεδονίας, η δυναστεία του Φιλίππου. • Δυστυχώς οι ιστορικοί όλα τα εγκλήματα φόρτωσαν στην Ολυμπιάδα, ενώ αποσιώπησαν, με χοντροκομμένο τρόπο, αυτά που έπρεπε να καταλογιστούν, βάση των ιστορικών στοιχείων, στους πραγματικούς δολοφόνους. Αυτό μας οδηγεί σε σημερινές σκέψεις, το πώς επαναλαμβάνονται τα ίδια πράγματα, αναδεικνύοντας τις διαχρονικές «παθογένειες» των Ελλήνων επίδοξων «ηγεμόνων» που, δυστυχώς, και σήμερα είναι στην επικαιρότητα. Άνθρωποι ασήμαντοι και άρπαγες, απολίτιστοι, απαίδευτοι, ασυνείδητοι, ανήθικοι, συκοφάντες, με όπλο την καταγωγή και την «παραπλάνηση», όπως πράττουν οι απατεώνες για να εξαπατήσουν τα ανυποψίαστα θύματά τους, πείθουν για να αρπάξουν την εξουσία, θεωρώντας την «δική τους επιχείρηση». • Ιστορικό συμπέρασμα: Το τραγικό παράδειγμα της σημερινής Μακεδονίας ας γίνει φωτεινός οδηγός για το μέλλον… Ως Έλληνες είμαστε «φοβεροί» τοπικιστές, σπουδαίο όπλο για την αντιμετώπιση των σοβαρών κινδύνων, αλλά εξ ίσου «σοβαρό» μειονέκτημα σε ειρηνικές περιόδους. Αν είχε υιοθετηθεί ο Αλέξανδρος, που είναι και η αλήθεια, ως «Ηπειρομακεδόνας» από τους αρχαίους ιστορικούς, σήμερα δεν θα τολμούσε κανείς να προβάλει ανιστόρητες απαιτήσεις… • Ο τρόπος που δομήθηκε το βιβλίο, δείχνει σεβασμό στους ιστορικούς και την ιστορία. Ο συγγραφέας θέλει τον αναγνώστη να γίνει κοινωνός της υπάρχουσας ιστορίας, γι’ αυτό πριν εκφράσει τις δικές του θέσεις, παρέθεσε στο πρώτο μέρος του βιβλίου, την μονογραφία «Βιογραφία Ολυμπιάδος της Ηπειρώτιδος» του Μαργαρίτη Γ. Δήμιτσα, έργο του 1887, με ελάχιστους σχολιασμούς, ώστε να έχει τη δυνατότητα ο αναγνώστης να παρακολουθήσει την ροή της ιστορικής αλήθειας.