ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΕΣ: ΔΕΝ ΠΕΙΘΟΥΝ ΠΛΕΟΝ ΟΤΙ "ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΙ" ΚΑΙ ΤΑ ΞΕΡΟΥΝ ΟΛΑ

Αρκετές φορές όταν ξυπνώ προτιμώ να βλέπω-ακούω κανάλι της ΕΡΤ. Εκνευρίζομαι λιγότερο, αν μου τύχει ν' ακούσω -αφυδατωμένες- ειδήσεις εν συντομία, προσκείμενες όμως στο κυβερνόν κόμμα, αυτό τους έλειπε να μεταδώσουν αντικυβερνητικές. Μη μου πείτε ότι το ίδιο δε συνέβαινε και στο παρελθόν... Φτύνω όταν κοντράρονται βουλευτές του κυρίαρχου δίδυμου (σ' οποιοδήποτε κανάλι, κρατικό ή ιδιωτικό)... Θεέ μου, τα ίδια και τα ίδια λένε, σε γλώσσα τυποποιημένη και με ύφος που συνήθως μ' εξοργίζει. Ακόμη και κάποιοι συνδικαλιστές ή επιστήμονες λένε την μονόπλευρη "άποψή" τους και δεν με πείθουν τελικά. Τους βρίσκω, όλους αυτούς, λίγους ή υπερβολικούς ακόμη και γελοίους καμιά φορά... Έλα όμως που και οι παρουσιαστές "παίζουν προσωπικ παιχνίδι" (να χρησιμοποιήσω έκφραση που την έμαθα από την τηλεόραση-ραδιόφωνο -ιδιωτικό/κρατικό!) Το θυμήθηκα π.χ. όταν η κυρία Κατσίμη, ένα πρωϊνό, προ ημερών, με έβγαλε από τα ρούχα μου, όταν έριξε μια φράση ρουκέτα -ζήτησε απολύσεις; Καλά άκουσα; Με την ευκαιρία : Σκέπτομαι, για τους παρουσιαστές/ες, ιδιαίτερα : Που σπούδασαν δημοσιογραφία, από ποιους δασκάλους ; Που έμαθαν να ευλογούν και με απαράδεκτο τρόπο να υπηρετούν τις επιθυμίες του ιδιοκτήτη του Μέσου;  Σε τι σπίτι μεγάλωσαν και δεν έμαθαν τρόπους ; Γιατί κατάργησαν -στην πλειοψηφία τους- τους κανόνες Δεοντολογίας ; Γιατί φέρνουν στα μέτρα της αμορφωσιάς τα πάντα ; Μήπως "δεν έμαθαν τίποτε" στο σχολείο που φοίτησαν; Μήπως φορμάρισαν το στιλ τους αντιγράφοντας άλλους; Αυτά που λένε τα πιστεύουν; Ή, όταν βγαίνουν από  το στούντιο κάνουν κι αυτοί κωλοτούμπα και ηρεμούν ψυχολογικά ; Μπα, δεν μπορεί, "το μάθημα" λένε ενώπιον του κοινού, που αντέχει και τους παρακολουθεί. Οι δημοσιογράφοι. Που μιλούν και σφάζονται για όλους τους άλλους εκτός από τους εργαζόμενους στα Μέσα... Που περιμένουν να τους ελεήσει με ψιχία ο Τσίπρας-Κατρούγκαλος-Πετρόπουλος και κοιμούνται όταν τ' αφεντικά απολύουν σωρηδόν, αλλάζουν όρους εργασίας και συνεργασίας στον χείριστο βαθμό, δεν τους πληρώνουν για μήνες ολόκληρους... Τι να πρωτογράψω, γαμώτο ; Σήμερα όλο το λειτουργικό σκηνικό στον Τύπο μονοπωλείται από τους ιδιοκτήτες για τις γ....ς άδειες. Όλο το άλλο οικοδόμημα βρίσκεται ενημερωτικά στο σκοτάδι. Και ο Έλληνας μουρμουράει για την κατάντια του, τη φτώχια του... στο σπιτάκι του, μπροστά στην τιβί παρακολουθώντας κουτσομπολιά, χιλιοπαιγμένες σειρές και μαγειρικές. Τιτιβίσματα, δηλαδή, μέχρι που να βγει η ψυχή.