Μύθος και Θρήνος

ΑΡΘΡΟ

Του Χρήστου Πριτσαπίδουλα – Γιαννακόπουλου

δημοσιογράφου

Η αγορά των εργαζομένων στον Τύπο∙ έντυπο και ηλεκτρονικό, όλων των τομέων και ειδικοτήτων, ζήλευαν τους δημοσιογράφους που ήταν στην ΕΣΗΕΑ γιατί «απολαμβάνουν προνομίων» και μετά τη συνταξιοδότηση. Μιλούσαν ακόμη κι αυτοί που ποτέ δεν ενδιαφέρθηκαν για το σωματείο τους, ποτέ δεν διεκδίκησαν, ποτέ δε νοιάστηκαν για το συνάδελφο και το κοινό αύριο.

Έτσι χτίστηκε ένας μύθος, εν πολλοίς ανυπόστατος, γιατί: πάντοτε οι λίγοι εισέπρατταν κι απολάμβαναν, ενώ οι πολλοί δούλευαν σα δούλοι, για χρόνια ανασφάλιστοι, υποταγμένοι στο αφεντικό, το διευθυντή, και την «πηγή» των ειδήσεών τους. Όσο για τους εσωτερικούς συντάκτες, ωράριο δεν υπήρχε ενώ η υποταγή ήταν απόλυτη∙ διαφορετικά έμεναν στάσιμοι και στο μεροκάματο∙ έλιωναν στο γραφείο και τη σιωπή.

Η τηλεόραση άλλαξε την κατάσταση. Εισέβαλαν οι περισσότερο αγράμματοι, που για να επιβιώσουν έπρεπε να είναι σκληροί κι αδίστακτοι –έτρωγαν τις σάρκες του αντιπάλου, πριν τους καταβροχθίσει αυτός. Όσοι βγαίναν στο γυαλί ως παρουσιαστές εισέπραξαν όλα αυτά τα χρόνια χρήμα (τραπεζικό, κι αγύριστο), αναγνωρισιμότητα και τρέλα. Οι πολλοί, το πόπολο, πληρώνουν κι αποπάνω, γιατί το «μπλοκάκι» δίνει μόνο για τσιγάρα και το φραπέ.

#Όσο για την ανεργία, σκηνές αλλοφροσύνης.

Οι νέες τεχνολογίες: ίντερνετ, τηλεφωνία κτλ, σήμερα, με την κρίση να χορεύει όλα ισοπεδώθηκαν. Ψίχουλα. Το μόνο που θριαμβεύει είναι το ψέμα, η διαβολή, η συκοφαντία και τα συμβόλαια «θανάτου». Όποιος δεν αρέσει σ’ αυτόν που πληρώνει «πεθαίνει»… ας πλήρωνε εκείνος καλύτερα. Και ο Νόμος; Ποιος νόμος; Ζούγκλα. Και η Δεοντολογία; Ας γελάσουμε εγκαρδίως.

Η ώρα της ανατίναξης του Μύθου έφτασε και έφερε μαζί της το θρήνο. Το στήριγμα Ταμείων κύριας και επικουρικής σύνταξης και σωματείων (σύνολο δεκατρία) ήταν το Αγγελιόσημο που διανέμει το ΕΤΑΠ-ΜΜΕ και είναι δημιούργημα της Δικτατορίας των συνταγματαρχών. Όλοι ζούμε από το Αγγελιόσημο: δημοσιογράφοι, υπάλληλοι, τεχνικοί, φωτορεπόρτερ, ανταποκριτές, και τα ΑΦΕΝΤΙΚΑ φυσικά… Πόλεμος για χρόνια κατά του Α. –φανερός και κρυφός- από διαφημιστές, διαφημιζόμενους, άλλους τομείς επικοινωνίας και τα αφεντικά πλέον… Όλοι θέλουν να το χάψουν∙ ήδη τα αφεντικά βρήκαν τους τρόπους – με το νταηλίκι το κλέβουν, ή καθυστερούν την απόδοσή του ή περνούν τα τιμολόγια στο ίντερνετ!

Και η κορύφωση: Οι εκλογές στον ΕΔΟΕΑΠ (επικούρηση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη δημοσιογράφων και υπαλλήλων Τύπου) έσπασαν το «κακό σπυρί». Τα μέλη-μέτοχοι αγνόησαν την κάλπη, στην πλειοψηφία τους! Και τώρα οι «υπάλληλοι» των εχθρών προσπαθούν να σχηματίσουν διοικητικό συμβούλιο προθύμων, να σπάσουν σε κομμάτια το υφιστάμενο καθεστώς και να το παραδώσουν σε κείνους που το αποζητούν ως φιλέτο. Και οι εργαζόμενοι τι θ’ απογίνουν; Θα αρκεστούν σε ψίχουλα;