Το χτες, το σήμερα και η... κότα

 

Μια ιστορία παλιά που δένει με το μακρινό χτες...

Είχα ένα φίλο και γειτονάκι, το Δημητράκη.

Ο μπαμπάς κομμουνιστής εστιάτορας, στο Μεσολόγγι.

Η Ασφάλεια κάνοντας τη... δουλειά της ανήρτησε

ανακοίνωση στην εξώπορτα : Απαγορεύεται η είσοδος σε στρατιωτικούς

και δημόσιους υπαλλήλους... Φτώχια. Μεγάλωσε ο Δημητράκης,

αντιδρώντας στο κυνήγι μαγισσών τρώγοντας στην εξώπορτα

του μαγέρικου ρυζόγαλο Μεγάλη Βδομάδα. Τι να κάνει κ' η μάνα του

η κυρα Αυγή ; Τον υπερασπιζόταν φωναχτά το βλάστημο.

Κι εκείνος, σα να μη έφτανε, έστησε την πρώτη οργάνωση νέων της ΕΔΑ

με φίλους και συμμαθητές, καταλάβαιναν δεν καταλάβαιναν...

Εφαγε το πρώτο ξύλο κι όλοι σιωπήσαμε, αλαλιάσαμε.

Ακούσαμε για Λαμπράκη, Λαμπράκηδες.

Τοπικός γραμματέας "ο αυγουλάς με το ποδήλατο"

κι ...αποπάνω στην Αθήνα ο Δήμος, που ' βγαλε την Παλαμαϊκή,

στη δεκαετία του '50, η αγωνιστικότητά του φάνηκε μετά τη Χούντα

με τα λεφτά του Μητσο. στην πολύπαθη ΠΡΩΤΗ.

Ο Δημητράκης αρματώθηκε και βάδιζε περήφανα στο Δρόμο του Λαμπράκη

και να οι φωτογραφίες και να η Ασφάλεια από πίσω του

και να "να μασάει τα ψηφοδέλτια της ΕΔΑ" -πριν προλάβει να τα ρίξει

κάτω από πόρτες φίλων και εχτρών.

Ήρθε η Χούντα, παντρεμένος αυτός, γεννιέται η ΑΥΓΗ -η δική του.

Μαύρες μέρες στα καράβια ο Δημητράκης...

...Ο χρόνος κυλάει σαν το νεράκι απ' το βουνό, ποτίζει, ξεδιψάει

μένουν οι μνήμες ξεραμένα δέντρα...

Ένα ξημέρωμα η Αυγή ξεπρόβαλλε στο Μαξίμου αρματωμένη, 

τιμωρός επικοινωνιακός.

Η κότα φτεράκισε κι ο Αριστοφάνης γέλασε ευχαριστημένος.

ΧΠΓ / 9.2.16